Poyralı Köyü Kırklareli ili, Pınarhisar ilçesine bağlı olup Istranca (Yıldız) Dağı eteklerindedir. Kuzeyini sıralı tepelere dayamış, güneyini verimli ovalara açmıştır. Köyün hemen kenarında yıl boyunca akan deresi vardır.

           
  POYRALI'nın adı; Taşıma ve ulaşımın bu yörede araba ile sağlandığı yıllarda at arabasının en dayanıklı “poyra”ları bu derenin boyundaki karaağaçlardan yapılırmış. Rivayete göre dere ve köy, adını buradan alıyor. Köyün adı ile ilgili başka rivayetler de vardır. Bunlardan birincisi köyün yıl boyunca Poyraz rüzgârlarına açık olması, diğeri de Poy adı verilen kokulu bitkinin çayırlarda bolca yetişmesidir.köyümüzde yerleşik düzenin çok eskilere dayandığı konusunda birçok ipucu bulunmaktadır. Bu günkü Poyralı ilk çağlarda köye 2 kilometre uzaklıkta ve kuzey yönünde bulunan, bu gün halkın Kaynaklar Mevkii diye adlandırdığı bölgede kurulmuştur. Günümüzde Parpara Geçidi olarak anılmakta ve Helence’de “Parparların Yeri” anlamına gelmektedir. Parpara sözcüğü ise Helence’de “Ulu Su” anlamına gelmektedir ki, Kaynakların Parpara ile yakın ilgi ve ilintisi bulunmaktadır. Bir başka bilgiye göre de Parpara; “Koca Su Pınarı Yöresi” anlamına gelmektedir. Bütün bunlar ilk Poyralı’nın Kaynaklar Mevkii’nde M.Ö.1200 veya 1000 yıllarında Parparalılar adını taşıyan bir kavim tarafından kurulduğunu göstermektedir. Köyün adı mitolojide Şafak Tanrısı Eros’un oğlu Boreas’ın (Bora=Poyraz) Trakya’daki yeri olarak geçmektedir. (Kaynak: Nazif Karaçam – Efsaneden Gerçeğe Kırklareli- Kırklareli Belediyesi Yayınları) Öte yandan köy hudutları içinde ve Balkan Harbi’nden kaldığı anlaşılan toplu mezarların şehitlerimize ait olduğu belirlenmiş ve bunlar köy mezarlığına taşınmıştır. Yine yöremizde bulunan ve eski dönemlere ait birkaç mağara bu gün içleri taşlarla doldurulmuş olarak bulunmaktadır.(Köyümüz hakkında daha detaylı bilgileri Poyralı tarihi ve hakkında bölümünde bulabilirsiniz.)  

 *GENEL İLGİLER VE KÖYÜN GELİŞİMİ

  442 Sayılı Köy Kanunu içinde kalarak hizmette çok başarılı olmanın güçlüğüne karşın köyümüzde köylünün devlete öncülük ettiği birçok işler yapılmıştır. 1965 yılında cami ve minare onarımı malzeme ve emek olarak köylümüz gerçekleştirdi. 1969 yılında yapılan içme suyu şebekesi için, borular ve çeşmeler için kullanılan çimento dışında tüm çalışma köylülerimiz tarafından imece usulüyle yapıldı. İlkokulumuz, muhtarlık binamız, dükkânlarımız köylümüzün katkı ve emeği, devletin desteği ile ortaya çıkan eserler olmuştur. 2005 yılı yazında yapılan kanalizasyon ve karayollarının düzenlemesi olan üçgen de aynı anlayış ile yapılan hizmetlerdendir.

    Bir de unutulmayan hizmetlerin unutulmayan sahipleri var. Örneğin köyümüze dışarıdan bakıldığında günün mimarisinden farklı iki bina göze çarpar. Biri cami, diğeri İlkokul; 1915–1917 yılları arasında Pınarhisar Kaymakamı, Arap Kaymakam’da denilen saygın zat; Sadullah KOLOĞLU, Rum usta ve kalfalarla, yaşlı ve gençlerin işçiliğini birleştirerek, gerekli malzemeleri temin ederek yaptırır bu binaları.

   Yörede birçok eseriyle tanınan bu ismi, saygıdeğer insanları unutmadık, unutmayacağız.

   Yakın geçmişini özetlemeye çalıştığımız köyümüzde yerleşik düzenin çok eskilere dayandığı konusunda birçok ipucu bulunmaktadır. Bu günkü Poyralı ilk çağlarda köye 2 kilometre uzaklıkta ve kuzey yönünde bulunan, bu gün halkın Kaynaklar Mevkii diye adlandırdığı bölgede kurulmuştur. Günümüzde Parpara Geçidi olarak anılmakta ve Helence’de “Parparların Yeri” anlamına gelmektedir. Parpara sözcüğü ise Helence’de “Ulu Su” anlamına gelmektedir ki, Kaynakların Parpara ile yakın ilgi ve ilintisi bulunmaktadır. Bir başka bilgiye göre de Parpara; “Koca Su Pınarı Yöresi” anlamına gelmektedir. Bütün bunlar ilk Poyralı’nın Kaynaklar Mevkii’nde M.Ö.1200 veya 1000 yıllarında Parparalılar adını taşıyan bir kavim tarafından kurulduğunu göstermektedir. Köyün adı mitolojide Şafak Tanrısı Eros’un oğlu Boreas’ın (Bora=Poyraz) Trakya’daki yeri olarak geçmektedir. (Kaynak: Nazif Karaçam – Efsaneden Gerçeğe Kırklareli- Kırklareli Belediyesi Yayınları) Öte yandan köy hudutları içinde ve Balkan Harbi’nden kaldığı anlaşılan toplu mezarların şehitlerimize ait olduğu belirlenmiş ve bunlar köy mezarlığına taşınmıştır. Yine yöremizde bulunan ve eski dönemlere ait birkaç mağara bu gün içleri taşlarla doldurulmuş olarak bulunmaktadır.

                           *COĞRAFİ KONUMU

    Köy; Pınarhisar-Vize-Demirköy ilçelerinin bağlandığı yolun kesişme noktasındadır. Karasal bir iklime sahiptir. Bitki örtüsü meşelik ve gürgenliktir. Ağacı boldur.

                  
                        *SOSYO – EKONOMİK DURUM

   
Poyralı’nın ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayalıdır. Köyün tüm alanı 28.000 dekar olup bunun 7.000 dekarı tarıma uygundur. Geri kalan bölüm orman ya da bozulmuş orman konumundadır. 1995 yılı verilerine göre köyde 70 adet karasığır, 200 adet cins süt ineği, 1100 adet küçükbaş hayvan bulunmaktadır. Köyde kurulu olan Tarımsal Kalkınma Kooperatifi topladığı sütleri Köy-Koop Kırklareli Birliği aracılığıyla uzun yıllar Süt Endüstrisi Kurumu’na (SEK) vermiş ancak bu kurum özelleşip yok edilince piyasadaki süt işleme firmalarına pazarlamaktadır. Modern tarımın yapıldığı köyde 51adet (1995 verileri) traktör bulunmaktadır.

     Köy sınırları içinde kömür, taş ve kum ocakları bulunmaktadır. Halkın bir kısmı civar fabrikalarda, belediyede, bir kısmı da yurt dışında çalışmaktadır. Tarım alanlarının azlığı köyde göçü hızlandırmıştır. İstanbul, Lüleburgaz ve Çerkezköy başlıca göç merkezleridir.

     Köyde Türkçe dışında kullanılan ikinci bir dil bulunmamaktadır. Köy halkı birbirine çok sıcak bağlarla bağlıdır.

     Düğün, cenaze ve yangın gibi olaylarda keder ve sevinç büyük bir fedakârlık içinde paylaşılmaktadır. Evlenme yaşı ileriye doğru devamlı çekilmektedir. Evlenmeler genellikle tanışma, görüşme ve anlaşma sonucu olmaktadır. Evlere kadar dağılan içme suyu şebekesi, elektrik ve telefon hizmetleri mevcuttur.

    Köy sınırları içinde; özel sektöre ait mandıra ve benzin istasyonu, Köy-Koop Kırklareli Birliği’ne ait mandıra, ürün satış, yem ve eğitim tesisleri, Tarımsal Kalkınma Kooperatifine ait değirmen ile tüketim malzemeleri satılan market bulunmaktadır. Köy deresinin kuzeyinde bir baraj yapımı için tüm etütler bitirilmiştir. Köydeki bir su bendi ve sulama kanalları sayesinde sulu tarım da yapılabilmektedir.

 

*EĞİTİM DURUMU

A)İlköğretim

     Köyde düzenli bir nüfus planlaması ve bunun yanında göç de olduğundan son 20 yıl içinde nüfus 450 -550 arasında donmuş durumdadır. Köy halkının eğitime dönük ilgisi çok yüksek düzeydedir. Köyden hâkim, doktor, bankacı, mühendis, öğretmen, ebe, hemşire, gazeteci ve subay gibi değişik meslek gruplarından yetişmiştir. Trakya’nın birçok büyük yerleşim biriminde okul yokken, köyümüzde eğitim öğretim 1912 – 1913 yıllarında başlamıştır. Köye ikinci ilkokul binası 1935 yılında yapılmış, 1945 yılında 5 yıllık normal eğitime bu binada geçilmiştir. (İlkokul binası 1984 yılında yenilenmiştir.) Köyde okuma yazma oranı % 100 dür. Köyümüz ülke çapında eğitime dönük bütün seferberliklerde, geçmiş tarihinin bir geleneği olarak duyarlılığını anında göstermiştir. İttihat ve Terakki’nin eğitim seferberliği köyümüzde hemen büyük bir yankı bularak yaşama geçirilmiştir. Türkiye’de Köy Enstitüleri’nin faaliyete geçirilmesi sonrasında ilk mezunlardan olan köylümüz Ahmet Güner’in bu birikimini ekonomik, kültürel ve sosyal alanda köyümüze yansıtması, bu günlere ulaşmamızda çok önemli bir basamak olmuştur. 27 Mayıs 1960 sonrası yurt çapında başlatılan eğitim seferberliğinde öğretmen Bayram Şahintürk ile meslek süresinin tümünü Poyralı’da geçiren ve bu gün yaşamının büyük bir bölümünü Poyralı’da sürdüren öğretmen Mustafa Gültekin’in köyümüz gençliğini eğitime yönlendirmede büyük katkıları olmuştur. Köy ilkokulunda bu güne kadar müdürlük görevi yapanlardan bazıları şunlardır: Mustafa Altay (1946–1948), Nimet Alpkaya (1949–1952), Nuran Arın (1952–1953), H. Sırrı Şener (1953–1956), Osman Koca (1956–1958), Mustafa Gültekin (1958–1989), Hikmet Büyükdere (1989–1991), Salim Mandalı (1991-1996),İsmet Çeken (1996 - 2000), Mehmet …..(2000-2004)

     1997 yılında temel eğitimin 8 yıla çıkarılmasıyla birlikte köyümüzde ilk üç yılı kapsayan ve tek öğretmenli eğitim öğretim devam etmiştir. Ancak öğrenci mevcudu 10 un altına düştüğünden 2004 yılından beri okulumuzda eğitim öğretim yapılmamaktadır. Köyümüzün öğrencileri Pınarhisar’daki 19 Evler İlköğretim Okulu’na taşınmaktadır.

 

b)Halkeğitimi

    Köyümüz halkı eğitime büyük önem vermektedir ve yıllardır çevresinin en okumuş, aydın köyü olarak bilinir. Köyde gazete okuma alışkanlığı da fazladır. Kooperatif marketinde sürekli günlük her çeşit gazete satılmaktadır. Halk Eğitim Merkezi tarafından açılan biçki, dikiş, nakış, kumaş boyama, yorgan dikimi, vb. kurslarına köylümüz yıllardır büyük katılım sağlamıştır. Ancak son yıllarda genç nüfusun azalması nedeniyle kurs açılmamaktadır. Şenlikler sürecinde çevre tarafından tanınan el sanatlarına talep arttığından 2005 yılında muhtarlığın girişimiyle, Halk Eğitim Merkezi tarafından açılan dokuma kursuna büyük ilgi gösterilmiş ve hatta kurs öğretmenliğini de köyümüz halkından Resmiye Gökerbüyük yapmıştır. Bu çalışmalar köyümüzün gelişimine büyük katkı sağlamıştır.
(Kaynak:Poyralı Çevre ve Kültür Şenliği için basılan kitapçıktır. Güncelleme Ziya Gökerküçük tarafından yapılmıştır.)

MEŞHUR POYRALI KÖYÜ PANCAR PEKMEZİ ve POYRALI HALKI

Poyralı Köyümüz Misafirperverliği, insanlığı ve cömertliğiyle bilinmektedir. Köyümüzde çok sayıda vatandaşımızın yaptığı el işleri dokuma olarak yapılan eşyalar köyümüz okulunda sergilenmektedir, Ayrıca Bizim köyümüzün meşhur tadı olan pancar pekmezi var,pekmezimizi köyümüze gelen misafirlere hem tanıtıyoruz hemde ikram ediyoruz. Köyümüzde 22 tane pekmezhanemiz bulunuyor. Köyümüz pekmezi önemli bir konuma sahiptir. Pekmezimizin tadını tüm Trakya bölgesine duyurmak istiyoruz. Imal edilen pekmezi çevre köy,ilçelere ve Pınarhisar’a satıyoruz. Köyümüzde pekmezcilik dışında hayvancılık ve tarım ile uğraşanlarda var. Ayrıca köyümüzde köy kooperatifimiz bulunmaktadır. Meşhur Istranca yoğurtları ve süt ürünleri burada üretilmektedir. Köyümüzün sanatsal değeride çok yüksek Köyümüzün Halk Oyunları Ekibi var. Köyümüzde eski gelenek ve görenekleri yaşatmaya çalışıyoruz. Köyümüz düşünce yönünden çok yüksek seviyelerde okuma oranı çok yüksek, Köyümüz küçük bir köy ancak dışardan gelenler için küçük bir köy gözüyle bakılmıyor.Köyümüzde yılbaşı geceleri ve özel günlerde kendimize has çeşitli eğlenceler yapıp eğleniyoruz.Hıdırellez zamanı ateşten atlanır, çembere çiçek bırakılır, maniler şarkılar söylenir bu tür eğlenceler ile eğleniyoruz. Ayrıca köyümüzün ekmeği meşhur köyümüz fırınında çıkan ekmek bazı köylere dağılıyor. Bizim köy yolumuz iğneada’ya çıktığından dolayı yaz mevsiminde iğneada’ya tatile giden vatandaşlar köyümüzde durup mutlaka ekmek alırlar. Köyümüzde şehitlikte var. Bu şehitlikte her yıl şehitleri anma günü proğramı yapılıyor. Köyümüzün önümüzdeki yıllarda hıdırellez zamanı hıdırellez şenlikleri yapılması planlanıyor.Köyümüzün sanat yönünden önemli bir yere geleceğine inanıyoruz. Köyümüze yolu düşen herkesi bekliyoruz.